Yarleku 2003. urtean sorturiko antzerki konpainia da, gizarte eta hezkuntzarekin lotura duten ikuskizunak sortzen dituzte eta guztiekin, antzerkiaren alde plastikoa eta balioen igorpena uztartzen saiatzen dira. Lantzen dituzten istorio guztietan ikuslea identifikaturik sentitzea dute helburu. Horretarako, eguneroko bizitzako gaiak jorratzen dituzte, beti modu hezitzailean kontatuta, publiko haur eta gazteari zuzentzen baitira.
Urtez urte, Yarlekuk garapena bizi izan du alor sortzaile eta artistikoan, eskarmentua handituz. Egun, kaleko (ibiltariak eta finkoak) zein aretoko ikuskizunak egiten dituzte. Horiek guztiak euskaraz eta gaztelaniaz eskaintzen dira.
Antzezlanak:
BESTE BATZUK
KONTAKTUA
Email: yarlekuteatro@gmail.com
Webgunea: https://yarleku.es/
Haurrei zuzenduriko antzezlana, bertan 5 aktorek euskal mitologia erabiliz eta ipuin formatuan, euskal-folklorearen pertsonaia mitologikoen gainbegirada bat egiten zuten, haurren buruetan gure kultura-oroimenaren zati bat birsortzeko helburuarekin.
Gazteagoei zuzendurikoa, merkataritza-gune handi eta denda txikien arteko borrokari, azoka txikietakoei eta gaur egungo gizarteko fisiologian tartetxo bat egin nahian plazarik plaza beraien gaiak saltzen dabiltzan saltzaile ibiltariei egindako kritika dibertigarri bat erakutsiz.
Familiari zuzendutako ikuskizuna da non hiru antzezlek Erdi Aroko elezahar bat kontatzen duten. Garai horretako lanbide zein ohitura zaharrak erakusten dituzte, eta publikoaren laguntzarekin istorioa gertatzen den herriko biztanleak beldurtzen dituen batrazio atsegin baten maltzurkeria desegitea lortzen dute.
Kantauri itsasotik beraien itsasontziekin eta itsasoko izaki ezberdinekin andrazko eta gizonezko arrantzale talde baten kalejira, non beraien zirku-trebetasunak erakutsiko dituzten. Ingurumen-kontzientziazioa lantzera zuzendutako ikuskizuna.
Aretoko ikuskizuna da, haur zein helduei zuzendutakoa. Antzezlanak beldurra gainditzearen inguruko istorio bat kontatzen du, Yulen bihotzearen barrenean oso errotuta dagoen beldur baten istorioa. Itsaso zabalaren handitasunean kokatzen den uharte txiki batean bizi da, bere aitarekin. Ama olatu batek eraman zuen bera haurtxo txiki bat besterik ez zenean eta bere aita egunero itsasoratzen da arrantzatzera. Yuli ez zaio batere gustatzen itsasoa, baina egun batean sartu behar izango da, ikaragarrizko abenturak eta egundoko ustekabeak bizitzera.
6 urtetik gorako publikoari zuzendutako antzezlana da, baina haur zein helduen emozioetara heltzea lortuko du.
Taim, urte asko eta asko, eta gehiago bizi izan dituen pertsona bat da. Urte onak bizi izan ditu, besterik gabeko urteak eta oso urte txarrak. Hau da, mundu guztiak bezala. Horregatik, biziaren biziz, gauza asko ikasi ditu, beraz, zerbait esatearren aditutxo bat da, edo munduaren kontura oso jakintsu bat.
Kalean bizi da, eta kalean gauza anitz gertatzen da. Egunez, plaza baten esertzen da eta begiratu egiten du, eta gauez hiri erdiko eserleku baten etzaten da eta hausnartu egiten du. Taimen hausnarketak oso emankorrak dira, hori dela eta, goizetan urduri esnatzen da, gauez pentsatu duena guri kontatzeko gogo biziz.
Bizitza gurpil koloredun bat bezalakoa da: batzuetan epela, besteetan hotza, eta beste batzuetan grisen-eskala ematen du. Baina beti dago bueltaka. Eta ezer ez dela aldatuko pentsatzen duzunean, bat-batean kolore berri bat agertzen da, eta hau nahasturik, tonalitate berriak asmatzen dira, ezberdinak, pentsaezinak… Eta sortzeko, sinesteko, hasteko gogoa duzu berriz ere. Maitatzeko.
Baina ez duzu ahaztu behar kolorea zure begiradaren argitasunaren araberakoa dela beti.
Eta zuk…? Zer margotzen duzu zure bizitzan?
“Maleta bat eta sagarrondo bat hartuta eta laster itzultzeko gogoz Bettinak bere etxetik alde egiten du, gerrak eragiten duen beldurraz eta bonben zarata hotsaz deskantsatsua hartzeko. Bere “etxe berria” eta bere egoera berria, baina, ez dira berak espero bezalakoak. Normak, bere antzeko egoeran dagoen neskato batek, istorio honetan zehar lagunduko dio eta elkarrekin, halabeharrez, zailtasunei aurre egiten lagunduko dien laguntasuna eraikiko dute".
Ikuskizun honek haur errefuxiatuek haien jaioterritik alde egiterakoan bizi duten ezbaia jorratzen du, haien helmuga zein izango den ez dakitenean. Obrak deserrotzean sakontzen du, baita momentu latzetan harreman pertsonalek daukaten garrantzian ere.
Etxe bat lasaitasunez eta konfidantzaz egoteko lekua baldin bada, zein da horren unitate minimoa? Agian besarkada bat etxerik txikiena izan daiteke…
Zuhaitza, basoa, Euskal Herriarekin duen lotura, jendea, garai historikoak, mitologia, usadioak, memoria eta identitatea, antzinako ofizioak… Horiek guztiak oso ikur ahaltsuak dira eta oso errotuak daude komunitate gisa dugun iruditeria kolektiboan. Hortik abiatuta sortu nahi dugu gure hurrengo lana.
Proiektu honen ideia nagusia itxuraz urrunak diren bi mundu – Natura eta gertaera eszenikoa – ikerketa artistikoko espazio batean elkartzea da, gure ondare naturalistikoari, gure nortasunarekiko harremanei eta erabilera kulturalei dagoen ezagutza guztia publikoari nola helarazi diezaiokegun ikertzeko.
104. neskatoa umezurztegi batean dago, adoptatua izateko irrikitan. Egoera berean dauden beste neska batzuek bezala, egun osoa ematen du arropak josten, jende dotoreak erabiliko dituen jantziak egiteko. Egun batean, beste neska bat agertzen da, eta badirudi ez datorrela bat 104. neskatoak lanagatik duen ilusioarekin, jakin badakielako umezurztegian beraietaz aprobetxatu egiten direla eta esplotatzen dituztela. Harrera-familiak hara eta hona ibiltzen dira, baina inork ez du 104. neskatoa aukeratzen. Haietako batek, ordea, neska berria aukeratzen du, baina 104. neskatoarekin sortu duen adiskidetasunak ez dio ihes egiten utziko berarekin ez bada.
Haurren esplotazioa, nortasuna, elkarrekiko laguntzaren garrantzia eta egoera zailei aurre egiteko sormenak duen balioa jorratzen dira ikuskizun honetan. Adiskidetasunak eta amets partekatuek mundu berri bat sortzeko ematen duten indarra islatzen du istorioak.
